ATSAN ATILMAZ, SATSAN SATILMAZ

Benim bir küçük çantam vardı. Başlayıp da yarım bıraktığım, ama atmaya da kıyamadığım ıvır zıvırları atarım içine. Daha doğrusu atarmışım. Çoktandır gözüme görünmemiş. İçine de çooook uzun zamandır bakmamıştım. Bugün ardiyede derinlere dalıp bir sürü şey buldum. Ay atayım bunları dedim... yine vaz geçtim. Nedense bunlarda bir şey var, elime alınca burnumda bir koku, dilimde bir tat, hayalimde tam resimlendiremediğim bir şeyler canlanıyor. O duyguyu seviyorum. Kalsınlar, arada bir dokunayım. Gerçi biraz abartma durumu yok değil ama olsun. Mesela bazıları ilkokula başlamadan önce yaptıklarım :) Tevellüt 1957. Varın siz hesaplayın :)))

İşte :) Bunları yaptığımda sanırım 5-6 yaşlarındaydım. Çok iyi hatırlıyorum, kütüphanenin yanında duran, lacivert kadife kaplı, kalın ahşap kolları olan kocaman bir koltuğumuz vardı. Nakış iplikleri, kütüphanenin alt rafında, şimdilerde kardeşimde olan, lacivert teneke bir kutunun içinde dururdu. Ben de o koltuğa oturup bunları yapardım.

 Bu ilkokul yıllarından. Elişi dersi ödevi. Bitmiş 3 parçayı annem yatak odasında kullanmıştı. Nasıl gururlanmıştım. Maymun iştahım o yaşlarda bile varmış. Böylece bırakmışım. Teğelleri bile üstünde.

Yaşıtlarım arasında, ilk gençlik yıllarında çiçek çocuk fırtınasına kapılmayan var mıdır?
Babam yurt dışına gidince ilk siparişim blue jean olurdu. Onlardan birinin üzerine çiçekler yerleştirmek istemiştim, ama o zamanlar öyle hazır aplikeler nerde? Böyle bir sürü çiçek işleyip, paçalardan yukarıya doğru seyrelen bir şekilde monte etmiştim. Çok hoş ve dikkat çekici olmuştu. Bu artık sıkılıp yarım bıraktığım sonuncusu. Bırakmaya bakar mısınız, iğnesi ipliği bile üstünde öylece kalmış. Zaman durmuş gibi. İğneyi oradan çıkartsam, bir ilmek atsam büyüsü kaçar gibi geliyor.

Haluk askere epey geç gitti. Doruk 2-3 yaşındaydı. O yokken geceleri pek uyku tutmazdı. İpek boyamaya takmıştım. Bunlar o dönemden kalma.

Amaaaan işte maymun iştahlı olmanın nirvanası. Çeşitli dönemlere ait, atılamayan, satılamayan, bitirme arzusu yaratmayan lüzumsuzluklar. Bir ara dantel pek mi modaydı acaba? Yapmayı severdim.