ARTIK DİKİLİ BİR AĞACIM VAR :)

Blogumun konsepti sapıttı iyice.  Eee ne yapayım üretim yok, bari ne yaptığımı yazayım dedim :)
Geçtiğimiz hafta sonu sevgili arkadaşım Kurtuluş'a gittik.Hatırlarsınız facebookda köpekleri ile ilgili paylaşımda bulunmuştum. Sağolsun pek çok arkadaş, paylaşarak destek verdi, Mama gönderen oldu. Fıstık gibiler :) Ah bir de yuva bulabilsek.
Gezi yazısı yazmak ayrı bir yetenek, ben iyi değilim o konuda. En iyisi resimli anlatım :)

Bu kocaman narenciye azmanının adı ağaç kavunu. O kadar güzel ki. Okşama arzusu veriyor.

İşte sevgili dostum Kurtuluş. 9 Eylül'de doğduğu için adı Kurtuluş. Öylesine İzmir'li yani :)

İşte o fıstıklardan biri.

Bir elimde kazma, öbüründe kürek. Banu temel atmaya mı gidiyorsun diyor :)
Hayır efendim ağaç dikmeye gidiyorum. 

Sadece seyretmekle olmaz di mi ama, kazma vurmuşluğum da var yani.

İşteeeee ağacımın kökleri toprağa kavuşuyor.

Eh işi ehline teslim etmek lazım. Kurtuluş'a köyde en çok yardım eden Balı Bey asıl işi yaptı.

Bu da Haluk'un ağacı. O da kazma salladı, hemde çukurun tamamını kendisi kazdı.

Kenarlar dolduruldu.

Balı Bey'le Kurtuluş'un çok eski arkadaşı Ali İhsan  teftişte.

Can suyu da verildi. Aaaa benim can suyu resmim nerdeee?

Ağacımın çevresini de süsledim. Benim ki olduğu belli olsun di mi ama :) Kurtuluş'a rica ettim, yılbaşında süsler asacak. Ruhumun rüküşlüğü ağacımda yaşasın :)))