Bir dükkanın rafında, öyle mutsuz mutsuz bekliyorken karşılaştık.
Ruhu kararmıştı garibin.
O ne öyle kapkara.
Aldım onu.
Uzuuuun uzun bakıştık. Yeşil yapraklı, güzel bir ağacın parçası olmaktan ayrılalı çok olmuş.
Masmavi gökyüzünü, güneşi, şakıyan kuşları, rengârenk kelebekleri,özgürlüğü özlemiş.
Çok özlemiş.
Üzülme sen,
Bak, işte özgürlük. Üstelik sen, sevileceğin bir yere gideceksin, biliyorum.
Tanıyorum yeni yuvanı. Ben onları çok seviyorum, sen de seveceksin.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Hoşgeldiniz. Bir merhaba demeden gitmezsiniz değil mi?