AZ LAF, ÇOK İŞ

Polimer kil ağırlıklı, pek çok şeyin resimlenmiş yapım aşamalarını bulabileceğiniz bir blog olmasına çalışıyorum.
Internet kullanmasını bilene, açık bir okul. Pek çok hobim var ve ben bu konuda oradan çok yararlanıyorum.
Bu blog aslında biraz da borç ödemek için. Ben epey yol aldım, şimdi yeni başlayanlara da ben faydalı olayım istedim. Deneyimli arkadaşlar da blogumu severlerse, onlarla da fikir alış-verişinde bulunmak, kadayıfın kaymağı olacak :)

3 Nisan 2011 Pazar

KEDİCİLER BURAYA

Dikkatimi çekti, burada kediciler çoğunlukta. E o zaman ben de bizim evin sahibini tanıştırayım sizlere...
Efendim adı "UYKU".
28 Nisan 2010 idi tarih. Bunu hiç unutmayacağım, çünki o gün evlenme yıldönümümüzdü. Az değil 32 yıl.
Güzel, güneşli, ılık bir hava. Beşiktaş'ta Haluk'la konuşa konuşa motor iskelesine gidiyoruz. İstanbul'lular bilir; Üsküdar motorlarının kalktığı iskelenin karşınında hediyelik eşyalar filan satan büfeler vardır. Tam oradan geçerken, göbüşünü güneşe vermiş gerinen, minicik, sıska ama bir o kadar da şeker kediciği gördük. Elimdeki çantaları Haluk'a verdiğim gibi o göbüşe daldım.
Ben O'nu severken yanıbaşımızda esnaftan bir iki kişi beliriverdi.
Hep bir ağızdan "Abla siz bunu alın, sabaha kalmaz köpekler yer, denize düşer, açlıktan ölür, susuz kalır......"
Haluk ve ben: "Yok olamaz, biz alamayız... mı acaba... gak guk"
Sonuç: Üsküdar motorunda, kucaklarında, üzerindeki deliklerden dışarı çıkmış micik bir pati bulunan bir ayakkabı kutusuyla oturan, şaşkın şaşkın birbirlerine bakan bir kadınla bir adam. Nasıl olur, biz ne yaptık? Hep derim evinize hayvan alacaksanız O'nu evinizin ferdi kabul edeceksiniz. Çocuğunuz gibi olacak. Bu sorumluluğu hakkıyla yerine getiremeyecekseniz almayın. E bizim oğlumuz artık 30 yaşında. Yeni bir bebek istemiyoruz ki... Bu iş hiç büyümeyecek bir çocuğa sahip olmak demek. Tamam, veterinere gidiyoruz, aşılarını yaptıralım, karnını doyuralım, güvenceye alalım. O arada sevecek sahiplenecek bir ev bulalım.
Hıııı evet aynen öyle oldu :) Öyle sevdik ki hiçbir yere veremedik, aslını söylemek gerekirse pek ciddi bir araştırma da yapmadık. İyi ki öyle olmuş.

Bu resmini çok seviyorum. Çoğu yerde avatar olarak kullanıyorum.
Öncesi - Sonrası resmi

Soldaki: "Çabuk işini bırak benimle oyna, yoksa fena olacak" resmi
 Sağdaki: "Sen bilirsin, bak başlıyorum ha" resmi
Hayalet kedi :) Tam resmini çekerken başını oynatmış, çok hoşuma gitti.

14 yorum:

  1. maşallah allah ayırmasın kedinizden.ben gerçi korkarım elleyemem ama:)
    şirinmiş gerçekten.
    sevgiler

    YanıtlaSil
  2. Şimdi iyice sevdim sizi:))

    YanıtlaSil
  3. Ah sezobigo, dokunamamakla neler kaçırıyorsunuz bir bilseniz. Elinizden kalbinize ılık ılık sevgi akıyor.

    YanıtlaSil
  4. Nedret Hanım, doğrusunu isterseniz, blogunuza takılıp kalmamın bir sebebi de (elbette yaptığınız harika işlerin yanısıra) hayvan sevginizdi :)

    YanıtlaSil
  5. ayy zaten tam bir kedi manyağıyım gene kanım ısındı hayvana :)

    YanıtlaSil
  6. hoşbulduk nazlı ve bizim hikayemiz daha iki hafta oldu başlayalı ama o resmen bizim bebeğimiz gibi oldu ne zaman klavyenin başına geçsem gelip koyuyo kafayı tıkırtıları ninni yapıyo kendine harika ötesi yaramazlık yapınca güya gizleniyo kocaya yakalanan sevgili vardır ya perde arkasına saklanan o misal perdenin arkasında patiler dışarda evin neşesi

    YanıtlaSil
  7. Kedi kedi kedi kedi kedi
    Allah'ım lütfen Gülbilge büyüyünce eve minicik bir kedi getirip "Bunu besleyelim miiii?" desin. Yunus da kızına kıyamayıp kediyi içeri alsın. Tek umudum bu :S

    YanıtlaSil
  8. bayildim çok tatlı bi kedi yaa :)

    YanıtlaSil
  9. blogunuzu annem nette el işleri bakarken farkettim. hemen takibe aldım. bende kedileri çok seviyorum evdede şirin bir kızım var adı fıstık bende sokkaktan almıştım onu yavruyken :) kediler çok tatlı hayvanlar yahu :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hoş geldiniz Mars Kedisi. İsminize bayıldım :)
      Annenizi de beklerim. Selamlar
      Fıstık'ı öpüyorum

      Sil
  10. Amanın rezalet. Ben bu yayının cevaplarını atlamışım.
    Cemre, Mor Menekşe, ZeyneP, Akil Hoca, hepinizden tek tek özür diliyorum, sevgilerimi gönderiyorum. Uyku'da pati sallıyor.

    YanıtlaSil
  11. Maşallah çok güzel bir kedi hayvanlar gerçekten evin bir ferdi oluyorlar hiç ayrılamıyorsunuz bebek gibiler ya :)

    YanıtlaSil
  12. merhabalar,bloğunuzu nette hobi ararken buldum,dikkatimi çekti.Ayrıca kedinizde çok tatlt tıpkı benim ölen miyoşuma benziyor.Bende bir hayvan delisi olarak kedilere hastayım,gerçekten onlar evin bir ferdi,ha unutmadan benimde bir kızım var evimizin prensesi lola sevgiyle kalın

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hoşgeldiniz sevgili FrenkÜzümü. Blogumu açtıktan sonra farkettim ki, hobici olup da hayvan sevmeyen yok gibi. Blog arkadaşlarımın çoğunun en az bir tane patili çocuğu var. Birbirimizi çekiyoruz. Ne güzel. Lola'ı da sizi de öpüyorum.

      Sil

Hoşgeldiniz. Bir merhaba demeden gitmezsiniz değil mi?